Miasto założone przez Ottona z Pilczy, prawa miejskie otrzymało ok. 1400 r. Od czasów średniowiecza Kańczuga słynęła z uprawianego tu druciarstwa. W XIX w. do tradycyjnych rzemiosł należał także wypiek pierników i czepkarstwo – wyrób nicianych czepców dla mężatek. W II poł. XIX w. mieściła się tu szkółka koronki klockowej.
Miasto w przeszłości było zamieszkałe przez ludność kilku narodowości i wyznań. Najważniejszymi zabytkami są: kościół parafialny z 1605 roku p.w. Michała Archanioła, z dobudowaną w 1612 roku kaplicą św. Anny ufundowaną przez właścicielkę miasta Annę Ostrogską, murowana cerkiew greko-katolicka p.w. Matki Bożej Łaskawej z pocz. XVII w. W leżącej nieopodal wsi Siedleczka zachował się kirkut należący do gminy żydowskiej w Kańczudze. Znajduje się na mim kilkadziesiąt macew, najstarsze z poł. XIX w.
